Tiba-tiba saya terfikir macam mana perangai saya dengan ayah .
Saya jadii sebak .
Tersekat nada melepas kann suara .
Terkedu saya seketika .
Ayah !
Ayah maaf kann saya .
Ayah !
Maaf kann saya yerr .
Saya bukan anak yangg baik .
Ayah !
Saya sayangg kann ayah .
Ayah !
Ayah ingat takk dulu-dulu ?
Masa saya kecik-kecik
Ayah ingat takk masa saya merajuk ?
Saya kurung diri dalam bilik sebab ayah takk tunai kann janji nakk bawa saya jalan-jalan .
Saya langsung takk faham kerja ayah .
Saya kira kepala angin saya jerr .
Saya melawan cakap ayah .
Walau ponn saya macam tuu , ayah tetap pujuk saya .
Bila saya takk nakk makan .
Ayah datangg suap kann saya .
Ayah kenapa ayah begitu baik ?
Layan kerenah ngada-ngada saya ?
Ayah maaf kann saya yerr .
Masa saya dewasa saya langsung takk dengar nasihat ayah .
Saya dengan dunia saya jerr .
Ayah doa kann saya berjaya dunia dan akhirat yerr .
Saya sayangg kann ayah !
Daripada anakmu : AHMAD FIRDAUS
